İstanbul Mutlu Son

İstanbul Mutlu Son

. Öte taraftan bizimki kadar güçlü birleşmiş

yürekleri çelme yahut koparıp ayırma çabalarının, ne kadar

dolaylı veya gizli kapaklı olursa olsun, en azından şimdilik,

epeyce çıkar sağladığı iki kiracısını yitirmekten başka bir İstanbul Mutlu Son  işe

yaramayacağını kendi deneyimlerinden ötürü oldukça iyi

biliyordu.

Eğer ikimizden biri onun hangi vazifeyle

çalıştığının kokusunu alacak olursak ona olan güvenimizi

yitirirdik fakat beni bir an önce ayartması için müşterilerinden

birinden yönerge almıştı bile. Fakat kısa bir süre sonrasında

kaderimin gaddarlığı hanımefendi Jones’u İstanbul Mutlu Son bizi ayırma zahmetinden

kurtardı. Hızlı, kesintisiz bir mutluluk ırmağı halinde akıp

giden on bir ayı doldurmuştum. Bu şekilde yoğun olan hiçbir şeyin

sonu olmadığı asla güvence edilemez. Charles’ın çocuğuna üç

aylık hamileydim. Eğer daha fazla artabileceğine inanmam

için bir neden olsaydı bu mükemmel bir fırsat olurdu. İşte tam

bu sırada ayrılığın beklenmedik ölümcül darbesini yedik.

Düşüncesi bile hala beni ürperten, şu ana dek hala

İstanbul Mutlu Son

uzlaşamadığım, nasıl olup da kurtulduğumı hala anlayamadığım

bu acının ayrıntılarını çabuk, çabuk geçeceğim.

Bir ömür benzer biçimde geçmek bilmeyen iki uzun gün süresince ondan

haber alamadan ölüp, ölüp diril-miştim. Ben ki yalnızca

onunla soluk alıyor, onda var oluyordum ve o güne dek

kendisini görmeden yahut selamını duymadan geçen bir yirmi

dört saati yaşamamıştım hiç. Üçüncü gün sabırsızlığım öyle

arttı, korkularım öyle şiddetlendi ki büsbütün hasta

ediyorlardı beni. Bu şoka daha fazla dayanamayınca yatağa İstanbul Mutlu Son

çöktüm, zile basıp bayan Jones’u çağırdım, endişelerimi

hafifletmekte şimdiye dek yardımını hiç görmediysem de bu

benim için bir umuttu. Yukarı geldi, ona yalvaracak

sözcükleri bulmak için kafi gücü ve soluğu anca toparla‐

yabildim. Biricik dayanağına ve avuntusuna ne olduğunu

derhal öğrenmek için bir yola başvurup yaşamımı kurtarır

mıydı? Kederimi yatıştırmak-tansa daha da keskinleştiren bir

edayla bana acıdığını belli etti ve görevini yerine getirmek

üzere dışarı çıktı. Fazla uzağa gitmesine gerek yoktu.

Charles’ın babası yakınlarda bir yerde Covent Garden’a çıkan

sokaklardan birinde oturuyordu. Hanımefendi Jones, haber getirmek

için en güvenli olduğundan, kendisine adını verdiğim

hizmetçiyle benim için görüştü.